جودو

جودو یک هنر رزمی و ورزش رزمی ژاپنی است که در سال ۱۸۸۲ توسط کانو جیگورو بنیان‌گذاری شد. این رشته در سال ۱۹۶۴ به‌عنوان رشته‌ای المپیکی معرفی شد و امروز یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های رزمی جهان محسوب می‌شود.

تاریخچه و بنیان‌گذار

کانو جیگورو (۱۸۶۰–۱۹۳۸) بنیان‌گذار جودو است. او با الهام از جوجوتسو، سیستمی امن و آموزشی طراحی کرد که هم برای دفاع شخصی و هم برای پرورش شخصیت مفید باشد. اولین مرکز آموزش جودو با نام کودوکان در توکیو تأسیس شد.

فدراسیون‌ها و رقابت‌های بین‌المللی

فدراسیون بین‌المللی جودو (IJF) در سال ۱۹۵۱ تأسیس شد و اکنون بیش از ۲۰۰ کشور عضو دارد. مهم‌ترین رقابت‌های جهانی جودو هر ساله به جز سال‌های المپیک برگزار می‌شود.

ورود به المپیک

جودو در المپیک تابستانی ۱۹۶۴ توکیو به برنامه رسمی اضافه شد. پس از یک‌بار غیبت در ۱۹۶۸، از المپیک ۱۹۷۲ به بعد همیشه در برنامه المپیک حضور داشته است.

ساختار تکنیکی (فنون جودو)

ناگه وازا (فنون پرتابی)

• ته وازا (پرتاب با دست)
• کوشی وازا (پرتاب با کمر)
• اشی وازا (پرتاب با پا)
• سوتِمی وازا (پرتاب با فداکاری)

گاتامه وازا (فنون خاک)

• اوسایکومی وازا (میخکوب‌سازی)
• شیمه وازا (خفه‌سازی)
• کانسِتسو وازا (قفل مفاصل)

جمع‌بندی

جودو ترکیبی از فلسفه، اخلاق و تکنیک است. این ورزش نه تنها یک رشته المپیکی مهم است، بلکه به‌عنوان راهی برای تقویت روحیه، انضباط فردی و سلامت جسمانی شناخته می‌شود.